Om God te soek in elke situasie – die verhaal van Josia

Wat doen jy wanneer jy worstel met ‘n saak?

Waarmee worstel jy op die oomblik? ‘n Groot besluit oor jou toekoms? ‘n Konflik binne jou familie? ‘n Deur wat vir jou toegegaan het? ‘n Deur wat vir jou oopgegaan het? Want, laat ons eerlik wees, beide oop en toe deure is uitdagings! (Download English translation)

Hoe hanteer jy jou worsteling? Wat doen jy om by ‘n oplossing uit te kom?

Kronieke sê dat jy die gewoonte moet aanleer om God te soek in elke saak

Die boek Kronieke sê dat die oplossing vir die worsteling in enige situasie is om “God te soek”. Om die gewoonte aan te leer om vir God te soek in elke situasie, maak nie saak wat die situasie is nie.

Ons almal ken daardie wonderlike belofte in 2 Kronieke 7:14 waar die Here vir Salomo en die volk by die inwyding van die tempel uitnooi om telkens as dinge swaar gaan – droogte, teenspoed, pes:

“hulle te verootmoedig en te bid en sy aangesig te soek en hulle te bekeer van hul verkeerde weë, want dan sal God uit die hemel hoor en hulle sonde vergewe en hulle land genees.”

God hoor waar mense sy aangesig soek, sy leiding vra in gebed – terwyl hulle hulle verootmoedig en bekeer van hulle verkeerde weë – en vergewe en genees. Hy verander en gee helderheid oor die pad vorentoe, waar mense sy aangesig soek.

Dit is waar: “vir elkeen wat sy hart daarop gerig het om God die Here, die God van sy vaders, te soek,” sê Hiskia, een van die goeie konings van Juda (2 Kron 30:19).

Trouens, dit was dié onderskeidingsteken van die goeie konings van Israel teenoor die slegte konings. Konings soos Dawid, Salomo en Hiskia het die Here gesoek, en Hom gevind. Konings soos Jerobeam, Agab en Agas het Hom nie gesoek nie, en ondergegaan in die proses.

Martin Selman sê in sy kommentaar op Kronieke.

 “’Seeking’ in Chronicles describes the habit of looking to God in every situation, and also the attitude which God looks for in those who pray (2 Chr. 7:14; 30:19)”

Josia was net agt jaar oud toe hy koning geword het

Ons lees in 2 Kronieke 34:1:

“¹Josía was agt jaar oud toe hy koning geword het.

Sy oupa Manasse was een van die wreedste konings van Juda. Hy het ook op ‘n jong leeftyd – 12 jaar oud – koning geword en die aller verskriklikste gruwels begaan. Afgodsdiens, towery, waarsêery, en kinderoffers. Hy het selfs ‘n afgodsbeeld in die tempel opgerig.

Die openbaring van God in sy Woord is nie meer gelees nie. Die priesters het nie meer hulle opvoedingstaak ernstig geneem nie. Die ouers het nie meer hulle kinders van die Here geleer nie. Die herinnering aan wie God is, en wat Hy vra, wat Hy doen, het uit die kollektiewe geheue van die volk verdwyn.

Manasse se naam beteken: “die een wat laat vergeet”. En dit is wat hy gedoen het. Hy het die volk van God en sy Woord laat vergeet.

En al het Manasse tot inkeer gekom – toe hy deur die Assiriese koning gevange geneem is, en die Here hom uit sy penarie verlos het toe hy ernstig gebid het – was sy seun Ammon, Josia se pa, weer ‘n slegte, goddelose koning. Die skade was net te groot.

Ammon het trouens skaars 2 jaar geregeer, toe sy eie mense hom doodgemaak het. Hoekom? Kronieke sê hy het hom nie verootmoedig voor die aangesig van die Here soos sy vader Manasse nie. ‘n Tragiese verhaal van verspeelde kanse.

Toe word Josia koning en die druk is groot op hom. Net agt jaar oud. Met die paleis personeel wat hom dophou oor wie se voorbeeld hy gaan volg. En geen regtig goeie voorbeeld om ná te volg nie.

Josia begin om die God van sy vader Dawid te soek

Ons lees verder in 2 Kronieke 34:3a:

^3aEn in die agtste jaar van sy regering, terwyl hy nog jonk was, het hy begin om die God van sy vader Dawid te soek.

Toe Josia vyftien jaar oud word – in die agste jaar van sy koningskap – het hy ‘n besluit geneem om nie in die spore van sy pa Ammon te volg nie, maar om die God van sy (voor)vader Dawid te soek, soos sy oupa aan die einde van sy lewe.

‘n Mens weet nie hoe Josia by daardie punt gekom het nie. Miskien het hy van die koninklike annale gelees. Miskien het hy van Dawid se Psalms gelees, soos ‘n mens uit vers 2 miskien kan aflei. Miskien was daar wel iemand wat hom onderrig het. Ons weet nie. Maar, wat ons wel weet, is dat Josia sy hart op God geplaas het, en begin het om in sy worsteling met sy omgewing en met die besluite wat hy as koning moet neem, sy aandag op God binne die situasie te vestig.

Dit is die eerste ding wat Josia ons leer: begin waar jy is; begin met wat jy weet. Maar, soek die Here!

Josia begin om die land te reinig van afgode

Ons lees verder 2 Kronieke 34:3b-7:

^3ben in die twaalfde jaar het hy begin om Juda en Jerusalem te reinig van die hoogtes en die heilige boomstamme en die gesnede beelde en die gegote beelde. ⁴En hulle het voor sy oë die altare van die Baäls omgegooi; en die sonpilare wat daar bo-op was, het hy stukkend gekap en die heilige boomstamme en die gesnede beelde en die gegote beelde verbreek en vermaal en dit oor die grafte gestrooi van die wat aan hulle geoffer het. ⁵En die beendere van die priesters het hy op hulle altare verbrand en Juda en Jerusalem gereinig. ⁶En in die stede van Manasse en Efraim en Símeon en tot by Náftali, in hulle puinhope rondom, ⁷het hy die altare omgegooi, en die heilige boomstamme en gesnede beelde het hy tot stof vergruis en al die sonpilare in die hele land van Israel het hy omgekap. Daarna het hy na Jerusalem teruggekom.

Dit neem Josia vier jaar om genoeg agter te kom in sy soeke na die Here dat die een ding wat die Here teen die bors stuit, is die afgode. Die Here duld nie dat ander gode langs Hom of in sy plek aanbid word nie.

Josia het in die vier jaar genoeg gelees in die bronne tot sy beskikking – hetsy uit die stof van Dawid of uit die koninklike annale, of van sy leermeesters in die paleis – om daarom die afgode te begin afbreek. Want jy kan nie God aanbid saam met die afgode nie.

En Josia doen dit persoonlik. Hy raak gehoorsaam. Hy leef wat hy lees. Hy reis deur die land en sorg dat al die boomstamme, beelde en pilare vir die afgode omgegooi, vergruis en omgekap word. Dit neem hom amper ses jaar om dié proses in die land te voltooi.

Dit is die tweede ding wat die Here ons leer. Verwyder die afgode uit jou lewe. Bekeer jou van jou sonde. Laat staan alle dinge wat teen God se wet is, want dit is wat sonde is, oortredings van God se wet. Wat God verbied, mag jy nooit doen nie. Wat God gebied, moet jy altyd doen.

Josia begin om die tempel te reinig van afgode

Ons lees verder in Kronieke 34:8-13:

⁸En in die agttiende jaar van sy regering, toe hy besig was om die land en die tempel te reinig, het hy Safan, die seun van Asálja, en Maäséja, die owerste van die stad, en Joag, die seun van Jóahas, die kanselier, gestuur om die huis van die Here sy God te herstel. ⁹Toe hulle by die hoëpriester Hilkía kom, het hulle die geld afgegee wat in die huis van God gebring was, wat die Leviete, die drumpelwagters, versamel het uit Manasse en Efraim en uit die hele oorblyfsel van Israel en uit die hele Juda en Benjamin en die inwoners van Jerusalem. ¹⁰Hulle het dit naamlik oorhandig aan die uitvoerders van die werk wat aangestel was oor die huis van die Here, en dié het dit gegee aan die arbeiders wat gewerk het aan die huis van die Here, om die huis reg te maak en te herstel. ¹¹En hulle het dit gegee aan die skrynwerkers en die bouers, om gekapte klippe en hout vir die kappe aan te koop en om die geboue wat die konings van Juda verniel het, van balke te voorsien. ¹²En die manne het getrou gearbei aan die werk; en oor hulle was aangestel: Jahat en Obádja, Leviete uit die kinders van Merári, en Sagaría en Mesúllam uit die kinders van die Kehatiete, om leiding te gee; en die Leviete, elkeen wat verstand gehad het van musiekinstrumente, ¹³was én oor die lasdraers én het al die werksmense bestuur by elke soort arbeid; uit die Leviete was ook skrywers en opsigters en poortwagters.

Josia het ‘n klomp van die top leiers, veral Safan en Jóahas, saam met die hoëpriester, Hilkía, aangestel om die geld wat die Leviete ingesamel het – en let op dat ‘n aantal van die oorblywendes van die noordelike tien stamme ook bygedra het – te gebruik om die huis van die Here reg te maak en te herstel. ‘n Hele skare Leviete en skrynwerkers en bouers het getrou gearbei om die tempel in ere te herstel.

Josia vind die wetboek van die Here in die tempel

Ons lees verder in Kronieke 34:14-19:

¹⁴En toe hulle die geld uithaal wat in die huis van die Here gebring was, het die priester Hilkía die wetboek van die Here gevind wat deur die diens van Moses gegeeis. ¹⁵Daarop het Hilkía aan die skrywer Safan gesê: Ek het die wetboek in die huis van die Here gevind! Toe gee Hilkía die boek aan Safan, ¹⁶en Safan het die boek na die koning gebring en aan die koning verder verslag gegee en gesê: Alles wat in die hande van u dienaars gegee is, doen hulle: ¹⁷hulle het die geld wat daar in die huis van die Here was, uitgeskud en oorhandig aan die opsigters en die uitvoerders van die werk. ¹⁸Toe gee die skrywer Safan aan die koning te kenne en sê: Die priester Hilkía het aan my ’n boek gegee; en Safan het aan die koning daaruit voorgelees. ¹⁹En toe die koning die woorde van die wet hoor, het hy sy klere geskeur.

Dit is darem ongelooflik dat die Bybel kan wegraak in die tempel, in die huis van God. Dat die hart van God se wil vir sy volk onder die puin van verval en verwaarlosing kan verdwyn. Dat hierdie boek, wat die riglyne vir leer en lewe uitspel, weg kan raak, kan verdwyn uit die geheue en gewete van mense.

Dit staan so as ’n simbool van enige gemeente/kerk wat nie meer werk met die geopenbaarde waarheid van God soos dit in die kanonieke boeke van die Bybel opgeteken is nie.  ’n Mens kan jou fokus verloor sodat die stem van die Here van die eeue kan verstil en verdwyn uit jou bewussyn.

Ons weet nie presies wat hierdie wetboek alles behels het nie. Dit word lateraan in die hoofstuk ook die verbondsboek genoem. Maar uit die beskrywing van die boek as die Tôra-Jahwe, waaruit al: “sy gebooie en sy getuienisse en sy insettinge” aan die volk voorgehou is, is dit waarskynlik dat die wetboek ‘n vroeë weergawe van ten minste die boek van Deuteronomium en meer waarskynlik ‘n vroeë weergawe van die hele Pentateug was. Dit is immers hoe die Pentateug bekend gestaan het, as die Tôra-Jahwe.

Josia skeur sy klere as hy die woorde van die wet hoor, want hy hoor daarin die lewende stem van God. En hy besef dat in sy soeke na die Here hy al baie goeie goed gehoor het, en ‘n klomp goed vir die Here kon doen. Maar, hier is hy nou by die eintlike kern van alles.

En daar is steeds ‘n groot verskil tussen wat hulle in gehoorsaamheid aan die Here begin doen het, en wat die Here in werklikheid alles van hulle vra.

Josia verootmoedig hom dus persoonlik by die aanhoor van die wetboek van God.

Dit is dan ook die derde ding wat Josia ons leer. Laat die Woord van die Here jou hele lewe volmaak. Leef wat jy lees.

Josia raadpleeg die Here oor die wetboek

Ons lees verder in 2 Kronieke 34:20-21:

²⁰en die koning het bevel gegee aan Hilkía en Ahíkam, die seun van Safan, en Abdon, die seun van Miga, en Safan, die skrywer, en Asája, die dienaar van die koning, en gesê: ²¹Gaan raadpleeg die Here vir my en vir die wat in Israel en in Juda oorgebly het, oor die woorde van die boek wat gevind is; want groot is die grimmigheid van die Here wat oor ons uitgestort is, omdat ons vaders die woord van die Here nie gehou het om te handel volgens alles wat in hierdie boek voorgeskrywe is nie.

Josia besef dat hy hulp nodig het om op hierdie woorde van God te reageer en sy volk te begelei om gehoorsaam te word. Hy soek raad met die praktiese betekenis daarvan vir hulle situasie.

Ons lees verder in 2 Kronieke 34:22:

²²Toe gaan Hilkía en die wat die koning gestuur het, na die profetes Hulda, die vrou van Sallum, die seun van Tokhat, die seun van Hasra, die klerebewaarder—sy het in Jerusalem in die Nuwe Stad gewoon—en hulle het so met haar gespreek.

Gulda gee vir hom slegte en goeie nuus

En sy het vir Josia slegte nuus, en goeie nuus. Die slegte nuus is – 2 Kronieke 34:23-25:

²³Toe sê sy aan hulle: So spreek die Here, die God van Israel: Sê aan die man wat julle na my gestuur het, ²⁴so spreek die Here: Kyk, Ek bring ’n onheil oor hierdie plek en oor sy inwoners, al die vervloekinge wat geskrywe staan in die boek wat hulle aan die koning van Juda voorgelees het. ²⁵Omdat hulle My verlaat en vir ander gode offerrook laat opgaan het, om My te terg met al die werke van hulle hande, daarom sal my grimmigheid oor hierdie plek uitgestort en nie uitgeblus word nie.

Die goeie nuus is in 2 Kronieke 34:26-28:

²⁶Maar aan die koning van Juda wat julle stuur om die Here te raadpleeg, aan hom moet julle só sê: So spreek die Here, die God van Israel: Wat die woorde betref wat jy gehoor het — ²⁷omdat jou hart week is en jy jou voor die aangesig van God verneder het toe jy sy woorde teen hierdie plek en teen sy inwoners hoor, en jy jou voor my aangesig verneder het en jou klere geskeur en voor my aangesig geween het, daarom het Ek ook verhoor, spreek die Here. ²⁸Kyk, Ek sal jou by jou vaders versamel, en jy sal met vrede in jou graf versamel word, en jou oë sal al die onheil nie aansien wat Ek oor hierdie plek en oor sy inwoners bring nie. En hulle het die koning antwoord gebring.

Kort saamgevat, God sê vir Josia deur Gulda: “Ek bring onheil … maar, Ek het daarop ag geslaan dat jy in jou hart geraak is … dat jy berou getoon het … Ek sal jou in vrede laat sterwe.”

Gulda belowe dus vir Josia vrede midde-in die verwoesting wat op pad was. Almal wat soos Josia hulle voor God sal verootmoedig, sal vrede beleef in die komende onheil. Almal egter wat die Here terg deur nie die woorde in die wetboek na te kom nie, hulle sal die volle geweld van God se toorn beleef.

God se genade bring vrede, maar sy genade leer ons ook hoe om Hom te dien. En as ons die woorde van sy openbaring aan ons lig skat of ignoreer, verbeur ons die genade, en sal die toorn van God op ons bly.

Paulus skryf vir Titus dieselfde tipe boodskap in een van sy laaste briewe in die NT:

“¹¹Want die reddende genade van God het aan alle mense verskyn ¹²en leer ons om die goddeloosheid en wêreldse begeerlikhede te verloën, ingetoë en regverdig en vroom in die teenwoordige wêreld te lewe, ¹³terwyl ons die salige hoop en die verskyning van die heerlikheid verwag van die grote God en ons Verlosser, Jesus Christus, ¹⁴wat Homself vir ons gegee het om ons te verlos van alle ongeregtigheid en vir Homself ’n volk as sy eiendom te reinig, ywerig in goeie werke. ¹⁵Spreek hierdie dinge en vermaan en bestraf in alle erns. Laat niemand jou verag nie.” (Tit 2:11-15).

Josia lees vir die hele volk die wetboek van die Here voor

Josia is versterk deur hierdie nuus en besluit om die hele volk aan die wetboek van die Here bloot te stel en lees dit vir hulle voor. Ons lees in 2 Kronieke 34:29-31

²⁹Toe het die koning gestuur en al die oudstes van Juda en Jerusalem byeen laat kom. ³⁰En die koning het opgegaan in die huis van die Here en al die manne van Juda en die inwoners van Jerusalem en die priesters en die Leviete en die hele volk, groot en klein, en hy het al die woorde van die verbondsboek wat in die huis van die Here gevind is, voor hulle ore gelees. ³¹En die koning het op sy plek gaan staan en die verbond voor die aangesig van die Here gesluit om die Here te volg en sy gebooie en sy getuienisse en sy insettinge met sy hele hart en met sy hele siel te onderhou, om die woorde van die verbond wat in hierdie boek geskrywe is, te volbring.

Josia verbind almal in die verbond met die Here en reinig die land

Ons lees in 2 Kronieke 34:32-33:

³²En hy het almal wat in Jerusalem en in Benjamin te vinde was, laat toetree tot die verbond;en die inwoners van Jerusalem het gehandel volgens die verbond van God, die God van hulle vaders. ³³Josía het toe al die gruwels uit al die landstreke van die kinders van Israel verwyder en almal wat in Israel te vinde was, diensbaar gemaak, om die Here hulle God te dien; al sy dae het hulle nie van die Here, die God van hulle vaders, afgewyk nie.

Josia kry dus al die leiers en die mense van Juda bymekaar en laat hulle met die Here ’n verbond sluit op grond van die aanhoor van die boek van die verbond.

Let op dat Josia die “boek van die verbond” nie alleen lees nie.  Man en muis is saam met hom in die huis van die Here en sluit saam met hom ‘n verbond met die Here om Hom te volg en sy riglyne met hulle hele hart en siel te gehoorsaam.  Die Bybel is nie net vir individue nie, dit is ook vir gemeenskappe wat saam die Here wil dien.

Soos Leslie Newbegin die sentrale rol van die Bybel opsom:

“If the biblical story does not control our thinking, then we will be swept into the story that the world  tells about itself.”

Let ook op dat dit hierdie tipe gesamentlike lees is wat die verandering voorafgaan en inlei.  Josia kan sy diepgaande hervormings in die stad, gefokus op die tempel en tempel-diens, sowel as in die ander stede van Juda gefokus op die hoogtes, begin omdat daar ‘n inkoop by ‘n groot genoeg deel van die bevolking is.  Hy betrek ook van die priesters van die ander stede by sy hervormings

Dit is dus die vierde ding wat ons leer in Josia se lewe. Hy het alles gedoen wat die Here vir hom gewys het. Hy was gehoorsaam aan alles wat in die Woord gestaan het. Hy het volhard tot die einde toe.

Josia het die Here tot die einde toe gedien

En nou kan ons teruggaan na die begin van 2 Kronieke 34:1b-2 en dit lees. Dit is die getuigskrif oor Josia se lewe:

Een-en-dertig jaar het Josia in Jerusalem geregeer. ²En hy het gedoen wat reg was in die oë van die Here en gewandel in die weë van sy vader Dawid en nie regs of links afgewyk nie.”

Ons kan die Here loof vir een van die grootste konings van die OT wat waarskynlik die beste getuigskrif van al die konings gekry het.  Ongelukkig was Josia se seun die teenoorgestelde van hom waar hulle die Bybel laat verdwyn en verbrand het, en Jojakim probeer weer die Bybel uitwis in die lewe van die volk deur die boek van Jeremia te verband … (Jer 37). En net daarna word die volk in ballingskap weggevoer.

Om God te soek in elke situasie

Wat sê die verhaal van koning Josia vir jou in jou worsteling met allerlei? Dat jy God moet soek in elke situasie. Ek dink Josia gee vir ons vier riglyne hoe om die Here te soek:

1. Begin net waar jy is. Werk met die lig wat jy het.

Werk met wat jy weet. Werk met die dinge waaroor jy worstel. En soek die Here se wil. Gee jouself volledig aan die Here oor. Moenie tevrede wees met halfgebakte antwoorde nie. Moenie tevrede wees met die raad wat ander vir jou gee nie. Moenie tevrede wees met ‘n houding van Gods-water-oor-Gods-akker nie.

Soek sy teenwoordigheid in gebed en in jou lewe. Totdat jy begin groei in die bewussyn van sy teenwoordigheid. Dit het vir Josia vier jaar geneem. Dit het vir Nehemia vier maande geneem. Dit gebeur nie oornag nie. En jou volharding kan getoets word soos Jesus in die woestyn deur 40 lang dae en nagte moes uitvind. Volhard egter in jou soeke.

2. Verwyder alle afgode in jou lewe. Verwyder alle sonde in jou lewe.

Wat is afgode? Alles wat ‘n houvas op jou het. Alles wat in jou lewe die plek van God inneem. Alles wat jou aandag wegneem van ‘n fokus op God in jou lewe.

Vra jouself af, waaroor is jy opgewonde? Watter dinge stel jy op prys? Vir watter dinge gee jy applous? Waarop stel jy jou vertroue? Na wie toe draai jy vir antwoorde? Teenoor wie is jy dankbaar?

Dit is vrae soos dié, sê Kevin de Young (The Ten Commandments), wat die “real gods” in ons lewe openbaar. Dié gode op wie jy eintlik jou vertroue plaas. Dié gode wat jy eintlik lief het.

Wat is sonde? Enige oortreding van God se wet. Só sê die OT en die NT. Om wetteloos te lewe. Om jou eie wette te maak. Om die wette te maak op eie gesag. Om te sê: “Ek dink … dat dit nie verkeerd is nie.” Sonder om jou eie menings aan die Woord te toets. Want dan leef jy in God se wêreld asof Hy nie bestaan nie. Asof Hy niks gesê het nie. Asof daar nie ‘n Bybel is waarin God uitvoerig oor leer en lewe praat nie. Word jy ‘n wet vir jouself. En dit is sonde, sê God in die Bybel (1 Joh 3:4).

Staak met enige sonde wat nog in jou lewe teenwoordig is. Sluit ‘n verbond met jou oë, soos ‘n Job, om nie na ‘n jongmeisie te kyk nie (Job 19). En Jesus eggo in die Bergrede (Matt 3:29). Die vyf-sekonde reël. Jy kan nie die versoekings keer nie. Maar jy kan jou oë wegdraai. En ek gebruik dit net as ‘n voorbeeld van sonde in jou lewe. Pas dit toe op dié dinge wat jy weet sonde in jou lewe is.

Jy kan nie die Here soek, as jy volhard in sonde nie. Jy kan nie die Here vind, as jy volhard in sonde nie:

“¹Kyk, die hand van die Here is nie te kort om te help nie, en sy oor is nie te swaar om te hoor nie; ²maar julle ongeregtighede het ’n skeidsmuur geword tussen julle en julle God, en julle sondes het syaangesig vir julle verberg, sodat Hy nie hoor nie.” (Jes 59:1-2).

3. Gee jouself volledig oor aan God se Woord. Wees in alles gehoorsaam aan die Woord.

Lees dit. Oordink dit. Soos Josia dit gedoen het. Lees dit saam met ander. Soos Josia dit gedoen het. Soos die volk dit gedoen het. En leef dit. Soos Josia en dié wat na hom geluister het, dit gedoen het.

Begrip van die Woord kom nie net deur die Bybel te lees nie. Dit kom ook deur die Bybel te leef. Jy kan nie iets verstaan in die Bybel as jy nie daaraan gehoorsaam raak nie.

En wees veral versigtig vir kritiese teoloë se interpretasies van die Bybel. Dit is die dood in die pot van ‘n soeke na die Here.

Die Bybel is soos ‘n musiekstuk. Soos Beethoven se vyfde simfonie. Dit begin met vier note: ta, ta, ta, Da. Nie drie note nie. Nie vyf note nie. Vier.

Jy kan Beethoven se vyfde simfonie beter of swakker interpreteer in jou uitvoering daarvan. Jy kan dit doen op die orrel of die klavier of ‘n ghitaar. Maar jy kan nie ander note speel as wat daarin vir jou gegee word nie.

As daar staan: jy moet jou naaste liefhê, moet jy nie spitsvondig raak en jou naaste probeer definieer nie. Jou naaste is die mens wat oor jou pad kom. Ook vreemdelinge.

As daar staan: dra mekaar se laste, moet jy nie die skuld vir iemand se probleme op hom- of haarself plaas nie, maar jou verantwoordelikheid nakom. Laste dra. Uitreik. Gee. Dien.

As daar staan: moenie sondig nie, en dit word in detail vir jou uitgespel wat die sondes is wat die Here verafsku – en daar is lyste en lyste daarvan – moet jy nie met allerlei truuks jouself probeer verskoon nie.

Jy moenie die wet versag soos die skrifgeleerdes nie. Jy moenie van groot en klein sondes begin praat nie. Jy moenie net uiterlike dinge vermy nie, maar jou hart is vol van verkeerde begeertes nie. Jy mislei net jouself. En soos Josia sê, jy terg vir God. Jy tart Hom uit. Jy moenie sy lankmoedigheid misverstaan nie. Hy laat niks ongestraf nie.

4. Bring elke situasie waarin jy is voor die Here in gebed. Volhard in gebed tot jy God vind.

Die wonder is dat as ‘n mens só ‘n pad met die Here begin stap, dan raak elke deel van die Bybel lewendig. Soos jy bid en jou vrae met die Here deur worstel, begin tekste in die Bybel ‘n woord spreek daaroor. Kry jy beloftes wat jy kan vasgryp om die Here te vertrou. Kry jy insigte wat jou lewe in God se rigting stuur. Kry jy opdragte wat ‘n kompas raak vir die keuses wat jy moet maak.

‘n Joernaal help natuurlik baie. Skryf neer wat die Here jou leer. ‘n Mentor kan ook help. Ek het net dié week weer só ‘n rol in ‘n gemeentelid se lewe gespeel. Hy het vir ‘n “checkup” gekom, soos ‘n mens na ‘n dokter toe gaan. Kry só iemand. Dit is immers waarom die Here mense met gawes bedeel het: pastors en leraars, herders en wyse mense, begeleiers en helpers.

Maar dit is ‘n baie persoonlike reis. Dit is iets wat jy moet doen. Iemand anders kan nie namens jou die Here soek nie.

En onthou. Wat God verbied, mag jy nooit doen nie. Wat God gebied, moet jy altyd doen. God verwag persoonlike, volkome, noukeurige en volhardende gehoorsaamheid.

Josia se lewe het verander toe hy die Here begin soek het. En sy lewe in lyn gekry het met die wil van God. Dit is waar alle verandering in jou lewe kom. By God. By sy Woord. By gehoorsaamheid.