As julle iets teen iemand het, vergeef hom – Markus 11:20-25

Dit by maar moeilik om te vergewe, nê?

Jy vertel iets vir iemand as ‘n geheim. En dan hoor jy die storie het oral versprei.

Of iemand sê iets oor jou wat nie waarheid is nie. En jy probeer dit regstel, maar hulle wil jou nie glo nie. Versprei valse stories oor jou.

Ek dink dit is een van die redes waarom baie mense van wraakflieks hou. Flieks soos The Equalizer. Daar is nou ook ‘n weergawe 2 uit. Baie gewelddadig. Ouderdomsbeperking van 16+.

Die storielyn is baie eenvoudig. Robert McCall (Denzel Washington) is ‘n afgetrede Marine en verdedigingsagent wat by ‘n Home Mart hardeware winkel werk. Hy neem wraak namens ander mense. Met sy kaal hande maak hy sake gelyk deur die skurke in die verhaal uit te wis.

Daar is min vergifnis in daardie fliek. Dit is ook nie nodig nie, want almal wat sleg is, word doodgemaak. Sake word gelykgestel.

Ek dink baie van ons wens ons kan soos Denzel Washington wees. Ook dinge so regstel. Sommer net so met ons kaal hande.

Die dissipels in die NT was ook so.

Hulle wou ook hê dinge moet reggestel word.

Hulle was baie bewus van die stories wat die Jode oor Jesus versprei het. Dat Hy vals is. Dat Hy lieg oor sy Goddelike herkoms. Dat Hy nie die Seun van die Mens is nie.

Hulle wou hê dat Hy dinge moet regstel. Dat Hy wraak moet neem. Die Jode moet verkeerd bewys. Die valse stories moet uitwis. Hulle moet wys wat Hy regtig kan doen.

Dan gebeur twee goed wat hulle laat dink, nou is die tyd, Jesus gaan sake regstel.

Hulle stap een oggend vroeg van Betanië naby Jerusalem af na die tempel toe. Op pad Het Jesus honger geraak en wil vye pluk van ‘n vyeboom. Die vyeboom het al blare gehad, so daar moes ‘n paar voorvye aan gewees het. Maar verniet. Geen vye nie.

Jesus tree met gesag op en vervloek die vyeboom: “Mag niemand tot in ewigheid ooit weer ‘n vrug van jou af eet nie!”

En Markus skryf vir ons:

“Sy dissipels het dit gehoor.”

Hulle het geweet dat Jesus nie soseer vir hulle van vye iets wil leer nie, maar oor die feit dat die Jode eintlik soos die vyeboom is. Baie blare, maar geen vrugte nie.

Maar, dit is nie al nie. By die tempel aangekom, reinig Jesus die tempelterrein. Hy jaag al die handelaars uit. Die mense wat geld gewissel het, en die mense wat duiwe verkoop het vir die arm mense om in die plek van lammers te offer.

En die dissipels hoor hoe Jesus met gesag sê:

“Staan daar nie geskryf nie, ‘My huis sal ‘n huis van gebed vir al die nasies genoem word’? Maar julle het daarvan ‘n rowerspelonk gemaak.”

Die dissipels het kennis geneem van die leierpriesters en die skrifkenners wat hierteen in opstand gekom het en begin planne maak het om Jesus dood te maak.

Toe dit aand geword het, het Jesus en sy dissipels uit die stad uitgegaan en weer êrens anders gaan slaap. Waarskynlik op die Olyfberg.

Die volgende oggend het hulle weer die pad Jerusalem ingeslaan. Toe hulle vroegoggend by die vyeboom verbygaan, sien hulle dat dit verdroog het, van sy wortels af. Die boom was heeltemal dood. Daar was niks meer oor daarvan nie.

Petrus het onthou, en sê vir Hom:

“Rabbi, kyk, die vyeboom wat U vervloek het, is verdroog!” ²² Jesus antwoord hulle toe: “Julle moet geloof in God hê. ²³ Amen, Ek sê vir julle: Wie vir hierdie berg sê, ‘Lig jouself op en gooi jouself in die see,’ en nie in sy hart twyfel nie, maar glo dat wat hy sê, gaan gebeur, vir hom sal dit gebeur. ²⁴ Daarom sê Ek vir julle, alles waarvoor julle bid en vra, glo dat julle dit al ontvang het, en dit sal vir julle so gebeur.

Watter wonderlike belofte. Wat jy vra, sal gebeur. En die hoop was daar dat Jesus dieselfde met die Jode sou doen. Hulle het geen vrugte gedra nie. Soos die vyeboom. Kan die Here nie nou maar vir hulle uitwis nie?

Dit is dan wanneer Jesus hierdie uiters fundamentele uitspraak maak oor gebed:

²⁵ En wanneer julle staan en bid — as julle iets teen iemand het, vergeef hom, sodat ook julle Vader in die hemele julle julle oortredinge kan vergeef.”

O, ons hoor dit moeilik!

Die Here leer die dissipels nie bid dat die Jode verdroog nie. Nee, Hy leer hulle om die Jode te vergewe. Meer nog, Hy leer hulle: “as JULLE iets teen iemand het … vergeef hom.”

En sy motivering? Want, dit is wat God met hulle doen. Hy vergewe hulle vir die dinge wat Hy teen hulle het. Hulle sonde. Hulle hoogmoed. Hulle afguns. Hulle oortredinge.

Ons het hierdie kwartaal geleer om ons te verbly in die Here en al ons behoeftes vir Hom te gee in gebed (Fil 4:4-9). Ons het geleer dat ons sonder ophou moet bid (1 Tes 5:16-18). Ons het geleer om NOGTANS te bid (Hab 3:17-19).

Vanaand wil die Here ons leer om te vergewe en dit in gebed met die Here uit te sorteer.

²⁵ En wanneer julle staan en bid — as julle iets teen iemand het, vergeef hom, sodat ook julle Vader in die hemele julle julle oortredinge kan vergeef.”

Daar is geen plek vir jou eie wraak in die Christelike lewe nie. Ons leef in genadetyd. Die tyd waarin God skulde afskryf en ons gebruik om dieselfde te doen.

Jesus gebruik hier die Griekse woord aphiēmi vir vergifnis. Dit beteken om die skuld vir ‘n oortreding – daardie ding wat jy teen iemand het – aan God oor te gee, om dit by Hom te los.

Dit beteken om nie langer self die skuld wat rus op ander weens hulle kwaaddoen teen hulle te hou nie.

Uiteraard hef dit nie die kwaaddoen op nie. Dit wis nie die gevolge daarvan uit nie. Maar, die saak is nou in God se hande.

“To forgive is to release it to God, for all sin is ultimately against God and He alone has the right of vengeance (Rom 12:19). (Nelson’s new illustrated Bible commentary)

Watter vryheid is dit nie! Ek het iets daarvan hierdie week ervaar toe ek op ‘n retraite was en die Here my gelei het om mense teen wie ek self ‘n paar dinge het, om hulle vry te spreek, om nie langer dié dinge teen hulle te hou nie.

God deurbreek die siklus van wraak en weerwraak

Wat die Here hiermee doen, is om die siklus van wraak en weerwraak te deurbreek. Jy doen iets aan my. Ek wreek my op jou. Jy dink ek het te erg opgetree, dan tree jy in weerwraak op. En ek reageer weer erger, en jy weer nog erger. En dan raak ons kinders betrokke, en ons kleinkinders, en ons nageslagte. Dit is hoe oorloë in stand gehou word.

Jesus wil juis die siklus van wraak en weerwraak deurbreek. Hy het dit begin deur ons sondeskuld af te skrywe. En Hy wil hê dat ons soos Hy sal vergewe, sodat mense nuut kan begin, in vergifnis hulleself kan vind en nuut kan lewe.

Dit is wat Jesus aan die kruis gedoen het. Hy het ons selfs vergewe voor ons nog vir Hom gevra het. Dit is net as ons dié vergifnis van die hand wys, as ons die hand weg klap wat Hy na ons toe uitsteek, dat die vergifnis tot niet gaan, nie sy werk in ons lewe kan doen nie … En so is dit ook in ons lewe.

Daar is vier dinge wat ons kan help om vergifnis nie net te waardeer nie, maar aktief te begin om in vergifnis te lewe. Vier dinge wat jy in gedagte kan hou.

1. Vergifnis is ‘n geskenk van God wat ons nie verdien nie

God het nie nodig gehad om ons te vergewe nie. Hy het uit vrye genade, net op grond van sy eie besluit, ons vergewe. Ons sondeskuld is uitgewis. Ons het sy genade ontvang. Ons sal nooit kry wat ons verdien nie, want Jesus het daarvoor betaal aan die kruis.

Sy vergifnis is ‘n radikale vernuwing van ons verhouding. Ons kan met vrymoedigheid Hom in die oë kyk. Dit is asof ons nooit gesondig het nie. Asof ons nooit enigiets verkeerds gedoen het nie. So skoon was Hy ons van ons sondeskuld.

2. Vergifnis is ‘n geskenk wat ons aan ander moet gee

God se vergifnis verander ons binnekant, sodat ons ook die vergifnis en genade aan ander sal wil aangee. Ons hou nie boek van die kwaad, en wanneer ons boek volgeskryf is, dan begin ons wraak neem nie. Nee, sewentig maal sewe, d.w.s. so lank as wat ons leef, so lank gee ons vergifnis en genade aan vir alle mense rondom ons. Soos God dit vir ons gedoen het. Só doen ons dit ook vir ander.

Natuurlik kan mense kies om die vergifnis nie te aanvaar nie, en dan skop die ander kant van God in. Hy tree op teen mense wat nie in vergifnis lewe nie. Vergifnis is iets waaraan jy net deel kan hê as jy dit ontvang, en daarin leef en bereid is om dit aan te gee. Anders bly die toorn van God op jou, want jy bly vasgevang in jou skuld.

3. Vergifnis is ‘n geskenk wat alles anders maak

Ons leef in ‘n wêreld waar wraak en weerwraak die manier is waarop mense boosheid en onreg hanteer. Dink maar net aan hoeveel flieks is daar wat met die tema van wraak werk. Dit is van die beste flieks wat gemaak is. Soos The Equalizer.

Maar, dié flieks vertel ‘n leuen. Daar is net een manier om daardie siklus van wraak te deurbreek, en dit is om te vergewe, om die skuld af te skrywe, om ‘n nuwe lewe moontlik te maak. Wraak laat ons al hoe dieper in die duisternis vasval. Vergifnis bring lig en laat ons asem skep om nuut te begin.

Vergifnis maak die een wat verkeerd gedoen het, vry. Dit laat hom of haar oor begin. Dit ruk die bitterheid van woede en wraak wortel en tak uit ons hart uit en keer dat dit ons verteer. Daar is ‘n gesegde dat om iemand nie te vergewe nie, is om gif te drink en te hoop dat die ander persoon doodgaan daarvan.

Daar is ‘n antieke gebruik in Afrika, deel van die Ku tradisie wat voorskryf dat as jy skuldig bevind is aan moord, die familie van die vermoorde jou in ‘n boot laai, jou hande en voete vasbind, en dan oorboord gooi. Die familie van die vermoorde, en net hulle, het die reg om in te spring en jou te red van verdrinking.

As hulle kies om jou te laat doodgaan, weet hulle die dood is gewreek, maar hulle sal altyd treur hieroor. As hulle kies om jou te laat lewe, dan weet hulle, die vermoorde sal nie weer lewendig word nie, maar hulle sal met hulle lewe kan aangaan. Hulle sal nuut kan begin. Die moordenaar ook. En niemand maak vir hulle die keuse nie. Dit is die familie se keuse. Maar hulle weet, wraak hou die effek van die onreg lewend. Vergifnis maak almal vry van die onreg. Die familie kan kies.

En ons moet dit goed hoor. Wraak vernietig jouself. Vergifnis maak jou vry. Vergifnis is die een ding wat jou los maak van jou verlede. Want, vergifnis help nie net die een wat vergewe word nie. Dit maak ook die een wat vergewe, vry. Dit is die enigste manier waarop ‘n mens gesond word. Want, selfs al word iemand gestraf, bly die bitterheid baie keer steeds in ‘n mens se hart. Die enigste manier waarop jy vryheid in jou hart kry, is deur vergifnis.

4. Om vergewe te word en om te vergewe hoort onlosmaaklik by mekaar

Om deur God vergewe te word, en om ander te vergewe, hoort onlosmaaklik by mekaar. Soos Jesus in die Ons Vader vir ons leer: “en vergeef ons ons skulde, soos ons ook ons skuldenaars vergewe.” (Matt. 7:12). Jy kan nie die een hê sonder die ander nie. As jy nie vergifnis aangee nie, trek jy ‘n streep deur jou eie vergifnis.

Toepassing

Ek wil vir julle twee verhale van vergifnis vertel. Jy kan jouself spieël daarin. Ek gaan tyd gee ná die tyd dat jy jouself aan die Here gee om sy vergifnis te vra, maar ook te dink aan mense wat jy moet vergewe en in geloof te waag om dit te doen.

Waarheids- en Versoeningskommissie

Die eerste kom uit die Andrew Harvey se boek “The hope, a guide to sacred activism.” ‘n Naamlose bejaarde swart vrou het gestaan ​​in ‘n emosioneel gelade hofsaal, en luister na wit polisiebeamptes wat erkenning gee aan die gruweldade wat hulle in die naam van apartheid gepleeg het. Polisieman van der Broek het sy verantwoordelikheid in die dood van haar seun erken. Saam met ander het hy haar 18-jarige seun geskiet van naby. Hy en die ander het deelgeneem terwyl hulle sy lyf verbrand het, dit oor en oor op die vuur omgedraai totdat dit tot as verbrand het.

Agt jaar later het Van der Broek en ander gearriveer om haar man te gryp. ‘n Paar uur later, kort na middernag, het Van der Broek die vrou gaan haal. Hy het haar na ‘n houtstapel geneem waar haar man vasgebind was. Sy was gedwing om te kyk terwyl hulle petrol oor sy lyf uitgegooi het en die vlamme aan die brand gesteek het. Die laaste woorde wat sy haar man gehoor sê het, was “vergewe hulle.”

Nou staan ​​Van der Broek voor haar en wag op die oordeel. Suid-Afrika se Waarheids- en Versoeningskommissie het haar gevra wat sy wou hê.

“Ek wil drie dinge hê,” het sy kalm gesê. “Ek wil hê mnr. Van der Broek moet my na die plek neem waar hulle my man se liggaam verbrand het. Ek wil die stof bymekaarmaak en hom ‘n ordentlike begrafnis gee.

“Tweedens het mnr. Van der Broek my hele gesin weggeneem van my en ek het nog baie liefde om te gee. Tweemaal per maand wil ek hê hy moet na die ghetto toe kom en ‘n dag saam met my spandeer sodat ek ‘n ma vir hom kan wees.”

“Derdens wil ek graag hê dat mnr. Van der Broek moet weet dat hy vergewe is deur God en dat ek hom ook vergewe. Ek wil hê dat iemand my moet lei na waar hy gaan sit, sodat ek hom kan omhels en hy kan weet My vergifnis is werklik.”

Soos die bejaarde vrou oor die hofsaal gelei is, het Van der Broek in mekaar gesak, oorweldig. Iemand het begin sing “Amazing Grace.” Geleidelik het almal begin sing. Hierdie vrou het verstaan wat dit beteken ​​om met God versoen te wees, en wat dit beteken om met jou naaste versoen te word, en dat vyande inderdaad vry moet wees.

Corrie ten Boom

Die tweede verhaal is uit The Hiding Place, die outobiografie van Corrie Ten Boom. Daar praat sy oor haar ervaring van vergifnis. Corrie is in die Tweede Wêreldoorlog gevange geneem deur die Nazi’s, omdat sy Jode weggesteek en beskerm het. Sy vertel van haar ervaring by ‘n kerkdiens na die oorlog verby was en sy uit gevangenskap vrygelaat is. Sy het gepreek oor vergifnis.

Toe sy afklim van die preekstoel en in die middel van die liturgiese ruimte gaan staan het, het sy opgemerk dat ‘n man na haar toe kom met sy hand uitgesteek met ‘n glimlag op sy gesig. Sy het hom herken as die hoofwag in die konsentrasiekamp waar sy en haar suster gevange gehou is en waar haar suster dood is.

“O, Fraulein,” het hy gesê, “hoe dankbaar is ek vir jou kragtige boodskap. Om te dink dat Jesus my sondes weggewas het.” Corrie Ten Boom het verstyf, omdat die wag sy hand na hare uitgesteek het. Sy kon egter haar nie sover kry om haar hand op te lig nie.

Sy skryf: “Soos die wraakgierige gedagtes deur my gekook het, het ek die sonde daarvan gesien … en tog kon ek niks daaraan doen nie. Ek kon nie selfs die geringste vonk van liefde of vergifnis voel nie. En so het ek stilweg gebid: ‘Jesus, ek kan hom nie vergewe nie, gee my asseblief U vergifnis.’” En met die gebed kon sy haar hand oplig en die hand van die man wat haar vervolg het, neem.

“Uit my skouer,” skryf sy: “langs my arm af en deur my hand het ‘n stroom van my na hom gegaan … en op daardie oomblik het ek ontdek dat die genesing van ons wêreld nie gebaseer is op ons vergifnis of ons goedheid nie, die wêreld se genesing hang van God af. Wanneer die Here ons vra om ons vyande lief te hê, gee Hy ons, saam met die opdrag om dit te doen, die liefde wat nodig is. “

Tyd om jou saak met die Here reg te maak en ander te vergewe

Ek gaan ‘n video speel met ‘n liedjie van Matthew West: “Forgiveness”. Gaan kyk by: https://www.youtube.com/watch?v=h1Lu5udXEZI&list=RDh1Lu5udXEZI

• Vra die Here om vergifnis in gebed.
• Dink aan mense wat jy moet vergewe en vra dat God jou sal help.